Je mag jezelf eerst even voorstellen
Mijn naam is Meindert Roffel, ik ben 47 jaar oud, getrouwd en vader van 4 kinderen. Ik heb 2 winkels met vers gebrande noten, snoep, cadeau-artikelen en 's zomers soft- en schepijs. In mijn Lyme-tijd heb ik ook nog de webwinkel TopSnoep opgestart. Mijn laatste nieuwe onderneming is een groot vakantiehuis in Oostenrijk: Villa Alpenblick. Zoals je ziet is stil zitten niets voor mij en dat maakte mijn Lyme-tijd juist zo zwaar!
Hoe begon het allemaal?
Ik heb op een avond toen ik naar bed ging iets weggekrabt op mijn enkel. Pas toen ik dit gedaan had zag ik dat het een teek was. Enkele maanden later werd die enkel ineens heel rood en warm.
Ik ben direct naar de huisarts gegaan en heb daar ook direct gezegd dat ik een tekenbeet had gehad, maar de huisarts ontkende in alle toonaarden dat deze huidreactie iets te maken kon hebben met een teek. Het leek er niet eens op, volgens haar!
Toen het de dag er na, op zaterdag, nog erger werd, ben ik met een vriend naar de huisartsenpost gegaan. De dienstdoende arts begon direct zelf over Lyme, maar toen ik zei dat mijn huisarts dit de dag ervoor stellig ontkent had, hield hij het voor gezien en schreef een waardeloos zalfje voor.
Had ik maar doorgevraagd en niet meteen verteld wat mijn huisarts had gezegd.
Op dinsdag ging ik weer naar de huisarts. De plek was nog steeds niet weg en als ik rechtop stond werd het zo warm dat het voelde alsof mijn bloed eruit stroomde. Weer werd ik gerust gesteld dat het gewoon een beet van een of ander bijzonder beest moest zijn en dat het met een drukverbandje wel over zou gaan... en ja daar had ze gelijk in. Het ging weer over.
Tot ik enkele maanden daarna toch steeds meer vage klachten kreeg. Ik meldde me weer bij de huisarts met de mededeling dat ik toch weer aan Lyme moest denken en dat ik bloed wilde laten prikken. Dat vond ze belachelijk en "ik maakte me zorgen om niets", want ze had toch al gezegd dat ik geen Lyme had?!
Ik heb het lab-formulier thuis op de kast gelegd met de gedachte "als ze er zo van overtuigd is, zal ze wel gelijk hebben", totdat mijn klachten tijdens een skivakantie zo erg werden dat ik niet meer stil kon staan vanwege een raar gevoel in mijn rug, daarnaast voelde ik me heel raar. Toen ik thuiskwam ben ik direct naar het lab gegaan om toch te prikken en toen ik dat gedaan had ben ik op internet gaan zoeken naar de symptomen bij Lyme. In een paar uur werd alles duidelijk: Al verklaarde mijn huisarts me 100 keer voor gek, ik had wel zeker Lyme!
"Ik ben op internet gaan zoeken naar de symptomen bij Lyme en in een paar uur werd alles duidelijk. Al verklaarde mijn huisarts me 100 keer voor gek, ik had wel zeker Lyme!"
De huisarts wilde die donderdag tijdens een vervolgafspraak nog steeds niet luisteren en verklaarde me inderdaad voor gek. Ik had geen Lyme, maar de bloeduitslagen waren nog niet binnen, want ze hadden iets op kweek gezet. Waarom dat was, was haar waarschijnlijk ook niet duidelijk, anders was ze waarschijnlijk minder stellig geweest. De volgende dag belde de assistent mij zelf op, ik moest meteen antibiotica gaan halen en maandag weer op spreekuur komen, want mijn bloeduitslagen wezen nu toch op Lyme! Dat spreekuur werd een een excuus-halfuurtje: De huisarts heeft wel 10 keer sorry gezegd.
Toen de kuur afgelopen was, was ik zieker dan ooit. Ik ben weer naar haar toe gegaan met het verzoek om doorverwezen te worden. Dat wilde ze wel doen, maar ze moest eerst uitzoeken waar ik dan heen moest... Het werd een neuroloog.
Eerst kreeg ik nog een verlenging van de antibioticakuur en het advies om haar aansprakelijk te stellen, want ze had immers een foute diagnose gegeven. Dat vond ik wel heel fideel, maar eigenlijk was ik natuurlijk woest.
De doorverwijzing verliep niet goed, want ik kreeg maar geen oproep en de aansprakelijkstelling werd niets, omdat de huisarts het dossier met een paar woorden aangepast had.
Toen ik - na opnieuw actie van mijn kant - 2 maanden later bij de neuroloog kwam, werd mij verteld dat ik helemaal verkeerd zat, want ik had geen neurologische Lyme.
Ik ben weer zelf gaan zoeken en kwam tot de conclusie dat ik moest gaan voor een langdurige hoge doses antibiotica. Dus ik weer naar mijn huisarts en hierom gevraagd. Dat mag ik niet voorschrijven, zei ze. Ik vroeg haar waar ik moest tekenen dat ik dit zelf wilde. Ze heeft het voorgeschreven in combinatie met een spoedafspraak in Nijmegen. Enkele weken later zat ik daar en kreeg ik een combinatie met 2 soorten antibiotica. Ondertussen kon ik nog maar weinig en voelde me beroerd en steeds beroerder. Ik ben 2 keer in Nijmegen geweest en heb een stuk of 3 telefonische afspraken gehad, maar kreeg al snel het gevoel dat er geen plan was en dat er een muntje op werd gegooid.
"Hoewel ik nooit van die 'geiten wollen sokken' hield, ben ik toch op intakegesprek gegaan."
Waar bestond het behandelplan uit?
Het eerste stuk van de behandeling was gericht op het sterker maken van het lichaam en de Lyme alleen onderdrukken. Ik had door de vele antibiotica ook veel schimmels. De eerste maanden was er nauwelijks verbetering, maar langzaam ging ik met golven vooruit. De meeste vooruitgang boekte ik met de Bicom. Daarnaast heb ik Cats Claw, zonnebloemolie, klei, chlorella en nog een aantal dingen gebruikt.
Na ruim anderhalf jaar kon ik de wereld weer aan en na nog wat nabehandelen was ik hersteld. Ik ben heel blij en dankbaar dat ik dit gedaan heb, kijkend naar hoe ik nu alweer jaren goed functioneer.
Wat waren je klachten precies na de beet?
Ik was veel duizelig en doooooodmoe, ik zag slecht en wazig en ik had wisselende pijnen, dan hier en dan daar. Ik ben 2 keer 's nachts wakker geworden dat ik niets kon bewegen en zelfs moeite had om adem te halen.
Ben je inmiddels helemaal hersteld van al die klachten?
Het enige waar ik nog last van heb is een drukkend gevoel rond mijn hart als ik moe ben. Dit had ik voor de beet ook wel iets, maar nu veel meer.
Wat was jouw manier om positief te blijven op slechte momenten?
Mijn gezin en de liefde die ik van hen kreeg heeft me erg geholpen. Met name mijn oudste dochter heeft heel veel voor me gedaan. Ik zei wel eens tegen haar: "Laat me maar, ga je eigen gang maar gewoon." Maar ze bleef een en al zorg voor mij.
Wat is het meest waardeloze advies dat je ooit hebt gekregen?
Dat was het advies van mijn huisarts: "Maak je geen zorgen, het is geen Lyme." Vanuit schuldgevoel is ze me gaan helpen, maar ze heeft me gigantisch in de maling genomen, o.a. door te knoeien met het dossier om haar schuld weg te strepen.
En het meest waardevólle advies wat je ooit hebt gekregen?
Ik geloof dat God me de weg heeft gewezen naar Mecebi, waar ik zo goed werd geholpen.
Een ander waardevol advies kwam toch ook van mijn huisarts: "Blijven bewegen om in conditie te blijven, anders verzwak je nog meer en sneller! Probeer te lopen, al is het maar 50 meter en als dat een beetje gaat zelf iets te gaan hardlopen als het lukt. Probeer dat langzaam uit te bouwen."
Wat is volgens jou de 'succesformule' om te (over)leven met Lyme?
Ik geloof dat bewegen naast de bioresonantie toch heel belangrijk is geweest om mijn lichaam op conditie te krijgen en de Lyme te verslaan. Conditie is goed voor je lichaam en geest!
Dankjewel Meindert, voor het delen van je ervaringen en tips. Wat ontzettend fijn dat de behandeling zo succesvol was voor jou! Bijzonder hoopgevend!
Interview met Meindert Roffel
© Nina | Moezijniszooo.blogspot.nl
Geen opmerkingen :
Een reactie posten